Bulong at Katarantaduhan

By: Ian Fiedalan

Hawak nya ay balota sa Halalan
Kuyom ng palad ang mga ngalan ng itatakda
Nakaupo sya sa sulok. Balot ng pawis
Pumipilipit sa sakit ang sikmura
Nang bumubulong ang demonyo at nagwika:
Kumain ka na ba? Pagkain.

Nais nya'y maibsan ang daing ng katawan
Sa taong tagtuyot, ang alok na biyaya ay 'di maiwasan
At ano ang kapalit ng pansamantalang kaibsan?
Itaya ang dangal at isulat ang ngalan sa aklat ni Kamatayan
Sa huli'y singilin ng demonyo na may labis pang interes
Isang katarantaduhan.

Tugon ay HINDI.
Silid sa isipan ang tangis ng supling
Ang dungis na kinasadlakan nilang mga kauri
Sa noo nila'y minarkahan ng sumpa
Kinaligtan ng Pamahalaan matapos pagsamantalahan
Hinubdan ng karapatan!

Muli'y nagmaskara ang demonyo
Bulong ay lubid na kasinungalingan
Nagbalat-kayo nang mapagkamalang isa ring mahirap
Nag-aral bigkasin ang lengwahe ng kahirapan
Kukunin ang loob upang pagnakawan.
Isang katarantaduhan!

Nag-uumigpaw sa galit
Sa silid ay tumungo. Sinulat ang posyon,
Na bubura sa tinuring na sumpa
Simulan ang pagtayo ng bagong lipunan
Pamahalaang magtataguyod sa kanilang karapatan
Walang kasinungalingan.
(c)2010